-
1 ἀ-κέφαλος
ἀ-κέφαλος, kopflos ( κεφαλή); bei Her. 4, 191 sind die ἀκέφαλοι fabelhafte Geschöpfe in Libyen; σώματα. νεκροί. Plut. Mar. 44 Galb. 28. – Uebertr., ohne Anfang, λόγος Plat. Phaedr. 264 c; ohne Vollendung, Legg. VI, 752 a; vgl. Luc. Scyth. 9 ἐπάγω τῷ μύϑῳ τὸ τέλος, ὡς μὴ ακέφαλος περινοστοίη; – αἵρεσις ἀκ., Partei ohne Parteihaupt, Suid. K. S. – Bei den Gramm. στίχοι, Herameter, die mit kurzer Sylbe anfangen; s. Athen. XIV, 632 d. – Bei Artemidor. 1, 35 u. VLL. = ἄτιμος. das römieche capite deminutus.
-
2 ἀκέφαλος
ἀ-κέφαλος, kopflos; fabelhafte Geschöpfe in Libyen; übertr. ohne Anfang; ohne Vollendung; Partei ohne Parteihaupt; bei den Gramm. Hexameter, die mit kurzer Silbe anfangen; das römische capite deminutus
См. также в других словарях:
ακέφαλος — Αυτός που δεν έχει κεφάλι. Ο άναρχος. Μεταφορικά, ο απερίσκεπτος, ο ανόητος, ο άμυαλος. (Βοτ.) Ονομασία της ωοθήκης που είτε δεν έχει στύλους είτε αυτοί φύονται από τα πλάγια ή τη βάση της (π.χ. βοραγινίδες, χειλανθή). (Ζωολ.) Ονομασία που δόθηκε … Dictionary of Greek
